Witam.
Chciałbym dowiedzieć się cośkolwiek o historii polskiego językoznawstwa: od kiedy taka dziedzina nauki istnieje, kto jako pierwszy się tym w Polsce zajmował oraz kiedy wydano pierwszy polski słownik ortograficzny?
Dziękuję serdecznie i pozdrawiam redakcję.

Czy w języku polskim jest czasownik kajakowć? Natrafiłem na to słowo w kilku książkach o tematyce sportowej, jak również na kilku stronach internetowych. Nie ma go jednak w słowniku j. polskiego.

Szanowni Państwo,
Zastanawia mnie od jakiegoś czasu, czy poprawna jest odmiana słowa klaster, podawana przez słowniki PWN. W słowniku ortograficznym oraz w słowniku języka polskiego znalazłam klaster, klastera, klastery. Jednocześnie słownik języka polskiego podaje wyłącznie muzyczne znaczenie tego słowa. Tymczasem klaster oznacza jeszcze coś innego: w informatyce klaster to zespół serwerów (komputerów), połączonych w celu podniesienia niezawodności lub wydajności (ang. cluster).
Nie wiem, jaki jest uzus w muzykologii; w informatyce odmienia się klaster, klastra, klastry, tak jak plaster, plastra, plastry czy wichajster, wichajstra, wichajstry. Czy odmiana klaster, klastra, klastry jest dopuszczalna?

Pozdrawiam,
Marta Bartnicka (IBM Polska, Translation Services Center)

Wielki słownik ortograficzny PWN i Uniwersalny słownik języka polskiego podają pisownię mascara. Na stronie PWN, w słowniku języka polskiego, jest zapis mascara i maskara. Można już stosować zapis przez k (i będzie on poprawny), czy zalecana jest nadal pisownia przez c? Na jakim źródle poprawnościowym należy się opierać obecnie?
Dziękuję za odpowiedź!

Szanowni Państwo,
według zasad tworzenia skrótów w języku polskim skrót od sformułowania metr bieżący powinien chyba brzmieć mb. (analogicznie np. skrót od bieżącego roku to br.), internetowy Wielki słownik ortograficzny PWN podaje jednak formę m.b. Która forma jest prawidłowa i według jakiej zasady się ją tworzy? Czy są inne, podobne przykłady?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie
Joanna

Niedawne pytanie o imiesłów bierny od obejść przypomniało mi, że Jan Parandowski w Mitologii napisał: „Królestwo cieniów to nieobeszła równina”, ponadto w słowniku ortograficznym PWN (w słowniku języka polskiego już nie) znalazłem słowo nieobeszły ('niedający się obejść'). Czy zatem nieobeszły to jakiś archaizm, czy jednak można go używać współcześnie? Albo w dodatku utworzyć słowo obeszły zamiast np. obszednięty – jeśli ktoś naprawdę go potrzebuje…

Witam!
W Słowniku ortograficznym z zasadami gramatyki wydawnictwa Park z 2005 roku znajduję zapis: „oh! oho!”. Oh znajduję w starym Słowniku języka polskiego Doroszewskiego, ale z odesłaniem do och, nie do oho. Późniejsze słowniki notują już tylko och. W korpusie PWN widzę, że w jego pełnej wersji jest 111 wystąpień oh. Obawiam się jednak, że dzisiejsze oh to kalka z angielskiego oryginału, choć słownik Parku wskazuje równoważność oh z oho. Proszę o opinię.
Pozdrawiam.

Szanowna Poradnio,
mam zawsze kłopot, jak zapisać w neutralnym artykule nazwy własne (niewłasne?) – absolutnie bez odnoszenia się do względów uczuciowych reguły [99] WSO – jak np.: WIELKA WOJNA OJCZYŹNIANA, BITWA NA ŁUKU KURSKIM, OKRĄGŁY STÓŁ.
Czy katalog nazw wydarzeń dziejowych wymienionych w WSO PWN, a opisanych jako „przenośne, opisowe bądź poetyckie” [105] przyjąć jako ustalony?

Aleksander Durkiewicz

Witam,
z pewnym zdziwieniem obserwuję, że coraz częściej używane są słowa nieprawidłowe zamiast prawidłowych. Przykładem, na który się ostatnio natknęłam, jest organtyna – żaden słownik nie podaje tego słowa nawet jako formy kolokwialnej czy nieprawidłowej, a szybkie wyszukiwanie w google.pl pokazuje:
— 1580 wyników dla zapytania organtyna,
— 174 wyników dla zapytania organdyna.
Czy jakikolwiek słownik dopuszcza taką formę?
Pozdrawiam
Małgorzata, Poznań

Proszę o rozstrzygnięcie, który słownik ma rację.

Wielki słownik wyrazów obcych PWN podaje:
passacaglia, blp, -gliów

Wielki słownik ortograficzny PWN:
passacaglia -lii, -lię; -lii